SONBAHAR GELİNCE.Sonbahar gelince bak neler oldu. Hüzün bulutları geldi ovaya. Bülbüller gidince güllerde soldu. Ölüm sessizliği çöktü doğaya. Soğuk rüzgâr eser, gelir dağlardan. Yaprak altın olmuş, kopuyor daldan. Üşüyen insanlar yürür yollardan. Sonbahar ayırır, seveni yardan. Sarı ayva, narlar, al al dalında. Bekler sahibini, koparsın diye. Coşar güzel kızlar, sevda çağında. Yaratan Allah’tan, bunlar hediye. Hüzünle güzellik halay çekiyor. Çoban dertli dertli çalar kavalı. Turnalar yüksekten, çift çift geçiyor. Sevdiği gurbette, kaldı kalalı. Sarıdan bakıra, renk renk yapraklar. İlkbaharı özler, şimdiden insan. Yeşili kaybetti, ağlar topraklar. Ömürler geçerken, böyledir zaman. Her mevsim güzeldir, mutlu olana. Yalnız sonbaharlar, her şeyden özel. Ayrılık, gözyaşı, hüzün kalana. Nevbaharla, yazlar, güzel mi güzel. Türkmendağlı şair, yazarsın böyle. Nice yıllar geldi, geçti ömürden. Yalan mı dostlarım, yalan mı söyle. Sevenler seveni, arar gönülden. HİLMİ CAN. KASIM.2012. (3918) |