SÖNMEYİ UNUTMUŞ BENİM KÖZLERİMseni hatırlayan gecem sessiz sana yazdığım şiirler dilsiz yanıp duran ciğerim nefessiz ey sevgili, uykularım batıyor gözlerime elim ekmek telaşında,yüreğim sende hangi hat gizlidir sevda denen desende ne olur sen bu hali bilsende bilmesende ey sevgili, susuşun ağular katıyor sözlerime bir hüznü çoğaltır dolunay gölgesi hep sol yanıma düşüyor hasretin sesi amansız bir rüzgara teslim, gönlümün neşesi ey sevgili, gözlerin ayyuka seriyor gizlerimi güzün elinde kalan bir sarı yaprak ondanda kurtulmak ister ağacın gölgesini oyarak herkesten geriye kalan bir avuç toprak ey sevgili, sen diyerek sürüyorum şimdiden yüzlerimi nefesime düğüm attın, geçliğime çelme yeter artık şu yaralı yüreğimi delme zaman biz mi diyecek bundan sonra , istemem gelme ey sevgili, ağlasamda fayda yok sönmeyi unutmuş benim közlerim ALİ RIFAT ARKU 26/01/2013 İSTANBUL |
sevgili - sevda - hasret üçgeninde kördüğüm olmuş yürek sesi...etkileyiciydi.
acılar, hüzünler olmasa sanırım şiirin kökü kazınacak ...hep acıya hep ayrılığa... çalışıyoruz
yok mu ? olmayacak mı acaba şöyle gümbür gümbür mutluluğun şarkısını söyleyen şiirler olunmasada en azından okuyarak birileri en azından mutluymuş diyebilelim.
Kaleminiz vuslatlara, umutlara, mutluluklara çağlasın ...
Duygu yüklü eserinizi büyük beğeniyle okudum.
Kutlarım. Saygılarımla.
Selam ve saygılarımla.