Lemalar..
binlerce yıldır sağılmış gizlerden susturulmuş seslerde
kurşunlanırken yitirlen umut sevginin ufka ve göğse ekili çiçeklerinden gümrah gümrah ve çağıldayarak bir ıslığa dönüşmüş tıslıyor dişlerimin arasında kan kuruyor hançerin şavkıyan yüzünde paslanır belki ama körelmez ki yaramızda kalubeladan beri depreşir kendi kederinden suskunluk yontanlar törpüleyerek kalpleri bilin ki korku kalpten kalbe salınır böylece sustuğunuz kurşun ansızın alnınızda ucuz sloganlar gibi dağlanmış meydanların böğründe ısrarın ve kurşunun ve canın ısrafatında sınırlar çizilmekte çocukların gül teninde |
Kutlarım...
................................................ Selam ve saygılarımla..