Lemalar.ikra gözlerine kazılmış yıpratılmış hüzünlerin grisinden kadim zamanların ezgisi kalbinin anaarterlerine salınmış efkâra dair söyle sevgili sesime nasıl sığsın ki kendine gizlenmiş yalnızların şarkısı tarihin saçları uzayıp dururken karanlıklarda neden öldürür ki insan kendi geleceğini kanamalara meyyal yüreğimiz allahın penceresi iken neden yıkıntılarda açar münzevi güzellikler gülümsesen diyorum biraz susuşun yeterince vuruyor çocukları yani hepimizi isra ellerimizle boğduğumuz anılardan çiçekler hep aynı rüzgara eğiyor başını kendine çoğalırken acı delice hira dağı hurma ağaçları ve horlanmış ayetler lehvi mahfuzun kadim ezgileri gibi her şeyden ve herkesten kaçmalıyız sevgili zaten kirleniyor dokunduğumuz ne varsa önce hayallerimizi alıyor bizden ayrılan aceleyle kavuşmak için o muamma sonsuzluğa aşkın kehaneti yaşanarak öğrenilir ölmekse bedeli korkusuzca ölmeyi denemeli insan nedensiz gülümseyebildiği anda sevda pusup sustun, sustun o en manidar sesinle savşların ve barışların ortayerinde döktüğün kan bu işte merhametli ellerinden ellerimize ve uzaklaştın yaralayarak ufkumuzu; yeniden yeniden yeşermek için imanla ki şaşkındık hepimiz kıyamımızı yitirmekten herkesten kaçmak mümkün rüzgardan ve sudan anlamsız ayrılıklara gülümsemek de umuda gebe bütün sevdalarda.. |
Kutlarım...
................................................ Selam ve saygılarımla..