AF'RİKA 2...Şiirin hikayesini görmek için tıklayın AF ZAMANI GELDİ INSANLIĞIN..ZÜPPELİKTEN KURTULUP YENİDEN YAŞAMANIN İLAHİLİĞİNDE..
İNANIYORUM İÇLERİNDEN BIR KARA ÇOCUK GÜLECEK BANA..KIZIL SAÇLARIMI OKŞAYACAK.. ONLAR AFFI EN İYİ BİLECEK OLANLARDIR.. Gel ne olursan ol gel derken Mevlana.. Af’rika topraklarında arın demiş insanlığa.. Sonuçta affı en iyi onlar bilecektir..
Affa giden yolda,
Rahmetle ıslandım.. Semazenliğe giyindim.. Gerçek aşkın Beşeriyi İlahiye Çevirecek olanda Olduğunu İdrak ettim.. Sahralar aşmaya Mecnunluğa atmışken Ayaklarımı.. Nice günahlarım Çöl kumunun ürüzgarında, Saçlarımı uçuşturup Dökülmüş.. Kirpiklerim aklandı.. Elbisem saftı.. İçim gibi.. Oraya ulaşsam.. Affedermi ki Kara ırklar?.. Çocuklar Mamur gözleriyle B/akıverirler son kez.. Belki birisi kızıl saçlarımı Okşar.. Burası Af.. Burası ilahidir.. Fakirleşmektir.. İlahilik için.. |
hele hele bizim insanımız belki neden geç geldi diye hayıflanırlar duydularsa ebelerinden dedelerinden
kutladım güzelligin kalemini