DesenizeBelki hasret üzerine gurbet üstüne yazmalı dökmeli kurşun ki arınmalı illetinden hasretliğin pas mı atmış iki şiir birbirine ve kardeş olmuş iki şehir desenize biraz da kahramanlık şiirleri yazmalı okumalı kurtuluş günlerinde yapmalı bayram ölenlerin ardından da ağıt yakmalı her dilden durmadan usanmadan söz etmeli özgürlükten neresi boş kalmışsa kağıdın yazmalı ki unutmamalı kenar süsü olarak kurtuluşun beyaz güvercinlerine taklalar da attırmalı neresi boş kalmışsa kağıdın yazmalı yazmalı ki unutmamalı Agobun kazı olmamak için zehri çıkarmalı parmak takıp boğazından değil mi ya birileri ilimle bilimle perdesini aralıyorken karanlığın birileri de yılmadan usanmadan yamıyorsa karanlığın perdesini ne çıkar hiç bir duvar hiç bir set direnemez doğacak güneşe ki elbette çürüyecek cahil kumaşından örülen perde belki aşk üstüne yazmamalı bir zaman olgunlaşsın hani ballansın mayalansın demlensin hani aşk üstüne konuşmamalı bir süre çocuktan almalı haberi bayram ne vakit diyerek usanmadan eğitmeli bu körpe beyinleri durmadan bir zamanlar kızıl derili makyajlı maskeli ellerinde ağaç dallarından kılıçlarla savaşırdı çocuklar oyundu anladılar artık savaşların oyun olmadığını şimdi ellerinde kitap önlerinde bilgisayar ve beyaz bayraklar düşlerinde yine de çocuktan almalı haberi bayram ne vakit diyerek Yüksel Nimet Apel 20/Eylül/2011/Salı/Bodrum |
Hürmetlerimle.