ÇAĞIN İNSANI
Söyleyemediklerimiz ikiye bölüyor
Nefeslerimizi sözcüklerle. Kimin dilinden çıkıyoruz? Evrenden dünyaya çağ mı atladık ne ? Sisli yollardan giderken kaybolmuş bir insan ! Hiçbir şeyi sevmiyoruz uzay çağında... Oysa yıldızların parlaklığını görmek yeterli. Anlamak isteyenler için. Kurşun yiyecek kelimeler. Beden çok pahalı bir giysi ruha. Özlem mühürlenmiş ayrılığa, Kuşkuyu içini kemiren onur saymış. Yaşadıklarımızdan uzun metrajlı bir film çekeceğiz. Kim boşaltacak yüreğimizdeki sıkıntıları ? Gözlerimizi kim soyacak ? Karşılıksız sevgiler bir banka gibi. Ödedikçe kalanlar için, kalbimiz faiz yiyor... Hastayız apı yutuyoruz Ama hiçbir zaman iyileşemiyoruz... Figen ANAR |