cemreler nereye düşerbesiden çıkan adamlar yaş tezeklerle basmasaydı şiirlerin üstüne dilimin ucundaydı kırmızı oysa; seni sevmeye başladığımda kendi rengine çalıyordu gelincikler cemrelerim ellerimde topraksızım bir avuç renk ver solmadan yanakların hava toprak ve su prangalı hepsi birer birer nerede kurutacağız bu sevdalarımızı nereye düşecek bu cemreler dayanamam nüksederim diye korkuyorum yeniden nasıl konuşurdum parmaklarım olmasaydı kaç defa kestiler dilimi dibinden belli değil zamanı tutunduğumun ana rahmine ilk ağlamalarıma su vermiş döl ayları nefesim çelik yarım kalacak gene sevmelerim ellerime sarıl ellerime sevgili kasım |