Bırak Solsun Çileler
Ayrılık rıhtımında tek biz mi yürüyoruz
O hüzünlü bakışlar o sararmış gül de ne Hasretin yorganını üst üste bürüyoruz Bırak solsun çileler bir de gülmeyi dene Diyelim ki her aşkın vadesi dolacaktır Yetmezmi mutluluğa öfke bilediğimiz Diyelim ki umutlar teselli olacaktır Yetmezmi her çalıdan dilek dilediğimiz Arayalım bıkmadan vardır elbet çıkar yol Gönül kuzgun önünde yaralı bir serçe mi? Belki saf duamızla selamete çıkar yol Ama önce yüzlerden kaldıralım perçemi Nedir bu ümitsizlik nedir bu bitmez yeis Elbette her musibet değil ki kader bize Yazar yeni yazgılar yoktur ona bir beis “Kaldır iki elini, yakar kulum” der bize 15.01.2013 Kütahya |
Selam ve saygılar