HUTULAR-TUTSİLER'İN ÜLKESİ RUANDA
Ruanda
orta afrikada kara yazılı siyah renkli ak yürekli insanların ülkesi ciğerine kadar avrupa sömürgesi yıllardır bitmez zulüm var oldukça kara afrikanın öfkesi ah ruanda ah soykırımın son adresi hutular-tutsiler geniş ağızlı palalarla boğazlarken birbirlerini avrupanın düştü maskesi haritada bilmez çoğu kimse yerini avrupa sömürür bütün madenlerini satın almış çoktan dünden yarınlarını köle pazarında satar doğmamış çocuklarını insanlıklık dersi veren fransızlar sömürüden en iyi onlar anlar gördükçe zulmü sızlar vicdanı olan yürekler küçük çocukların omuzunda tüfekler ölüler üst üste yığılmış çocuk cesetleri sokaklara atılmış fransız askeri işgal etmiş başkent Kigali’yi kendi halkını kessin diye kullanıyor hutu kabilesinden insanlık kasabı habyarima isimli generali ruanda devlet radyosu böcekleri öldürün diye yapıyordu anosu fransızlara hizmet ediyordu ordusu düşündükçe olanları insan olanın kaçar uykusu afrika köle pazarının emperyalistlerin oyuncağı kadınlar kucaklarken bebeklerini derme çatma ana kucağı yaşamadan söndü binlercesinin ocağı ruanda karayazılı ak yürekli insanların ülkesi yazıldıkça bitmez öyküsü elmas madenlerini önce almanlar sömürdü fare gibi içten içe kemirdi ve sonra belçika kurdu kolonisini şeçtiği köle pazarından insanlara dediler burnu uzun olanlara halbuki aynı ırktan adamlara siz farklısınız tutsi-lersiniz burnu kısa ve basık olanlara hutu-larsınız düşündüler petrol yapmak için tamda kesilecek adamlarsınız daha sonra dediler tutsilere hamam böceği soldurdular açmadan binlerce çiçeği insanlık ayıbıyla yaşayanlar tuzu kuru ölü ruhlu adamlar nasıl dünyayı düzenlemeye kalkarlar ruanda soykırımın son adresi türkiye neresi ruanda neresi dünyanın kalbine fransa saplamış hançeri yazık insanlık adına yazık petrol yoksa insanlıkta yok uzat parmağını insanlığın ta gözünün içine sok ruanda kara afrikada insanlığın kalbine sokulmuş bir ok dostum hani nerde insanlık uzaya çıkmış insanlık hani nerde insanlık istanbul/ocak2013 ŞİİR : ALİŞ GÜLDEN |
kara nisan filmi izlerken
yetimhanede kalan çocuklardan birinin kendinden büyük birinin arkasına saklanarak
söz bundan sonra tutsi olmayacam demesi beni parçalamaştı
gözyaşları arasında insanlığımdan ve muslumanlığımdan utanarak kahra ğark oldum.
duyarlı yüreğiniz tekrar kutlayarak burda olan şairlere insanlık verdiğinizi hatırlatmak isterim.
vesselamm..