KARAYEL
Kuzeyden esiyor karayelin
Güneşin aniden batışı sanki Soluma sinsice yaklaşıyor Öbek öbek tehlikeli bulutlar Kar topluyor kirpiklerim Birazdan bastırır sağanağı Söndürür belki yangınları Martılar çığlık çığlığa arya Karaları bağlamış yasta mıyım Anlamsız bu ani değişim Gök/yüzüm alaca alaca Betim benzim küle dönmüş Kar kümeleri elçiye zeval Çıt çıksa çığ düşecek Bir sessizlik fırtına öncesi Sahilde bir kaç titrek ışık Deniz feneri yanmıyor Yönüme hiç bir ışık yok Gemiler rıhtıma zincirlenmiş Hiddetini denizden vuruyor Karşı konulmaz tufandayım Azgın sular iyice coşuyor köhne bir sandalı parçalıyor Tahta parçasına tutunmuşum Fırtınaya tek başıma direnirim Direnmek nereye kadar bilinmez Ordan oraya sürüklenirimde Hangi yaban kıyılara serilirim BİRGÜL AL 14-01-2013 |