BODRUM'DA GÜN BATIMI
Hani Bodrum gün batımında
Seyredersin kızıllığı Almıştır senden dünlerini Düşlersin yarınlarını Buz tutarsın o an Alır güneşin batışı sıcaklığını Sıcak el bir tutsun istersin Üşüyen parmaklarını Ve o an anlarsın düne geç Yarına erken kalışını. Yar sızısı düşer içine Yavrusunu yitirmiş ceylan gibi Kor olur güneşin kızılı Közü gelir oturur yüreğine Anımsatır O’nu hüzünlü batışı İsyanın tiz perdesi gelir sözlerine Gelirde sen yine susarsın İçine atarsın sessiz çığlıklarını Lâl olur dilin söyleyemezsin kimselere Yüzüne yansır şarabın kekremsi tadı Belirir dudakların kıvrık gülüşüne Gökyüzünün grisi kaplar dört yanını Seçilmez olur renkler kapanır perde Bir ezgi gelir uzaklardan Her bir kıtası dünü hatırlatır Kağıda kaleme sarılırsıın Hislerini mısralar anlatır Zaman geçip gitmiştir öylesine Kirpiklerine iner yorgunluğun Geceninin gizi serilir üzerine Aydınlatmaz şehrini köşe lambaları Islak kaldırımlar aşındırır adımlarını Ritmini duyarsın O’nun sesinde Yılların yükü bükmüştür omuzlarını Yorgun düşersin izlerken Bodrum’da gün batımını BİRGÜL AL 02-01-2013 BODRUM |