İmame…Ey felek; Bu son dokunuşun kaderime İstediğin gibi oynatamayacaksın elinde Çektim, beyaz teslim bayrağını Sen çizdin bu güne kadar ki hayat rotamı… Sürekli çevirdiğin bir tespihtim elinde Sahi, Kaç turdan sonra istediğin yere attın bir boncuğumu? Her boncukta bin yara açtın yüreğimde Sırtımdan vurduğun hançerlere Alıştım zamanla Senle olan kavgamda büyüdüm inadına Kamburlaştı sırtım, taşıyamaz oldum Ağır geldi yüküm, büküldü belim Dizlerimde kalmadı dermanım Değil koşmak Yürümeye bile mecalim kalmadı Gördün biçare halimi Yinede benimle uğraşmaktan vazgeçmedin… Bir kerede şaşırıp huzura atsaydın ya Şeşi beş bakım yönünü değiştirseydin ya Sevindirseydin ya şu ruhumu Bir yudum mutluluğu çok gördün Tebessümüm dondu dudaklarımda Son boncukta amacına ulaştın Galip geldin sonunda Pes ettirdin bana… Zırhlı duvarlar ördüm kalınca Kapısı yok, canın istediğinde açıp girebilecek Penceresi yok, gelip pervazında tüneyecek Ses geçirmez Işık sızması imkânsız Kendi kendimi bile göremiyorum Zifiri karanlık Ben bana ulaşamıyorken Sen hiç ulaşamayacaksın bundan sonra… Bir imamem mi kaldı elinde? Ey felek, Oda benden son hatıra olarak kalsın sende… 13.01.2013____________________________Seher_Yeli S.ZerrinAktaş Şiirime buğulu sesiyle hayat veren Kardeşime ( Doğuş Şen ) çok teşekkür ederim. Yüreğine, nefesine sağlık. Sevgi ve saygılarımla... |