Şimdi, çıkıp geldin diyelim
Saat gece yarısı biri vuruyor
Nefesin rüzgar bedenim kül
Geceye geceye ben savuruyor
Dehşete düşüyor gece ve küller
Bir çırpı da gerisin geri sarıyor
Sen için derlenip toparlanıyor
Sonra demetlenip rengarenk güller
Kendim kendi elimde buket işte seni bekliyor

Şimdi çıkıp geldin diyelim
Saat on bire çeyrek kalmış
Uykusuz gözler, el kol budanmış
Ufkumda cenazem, gözlerim kapıda
Gönlüm çıkmaz bahçenden, kötü dadanmış
Serçeler yola kırmızı halı seriyor
Kuşlar da etkisinde kalmış bu aşkın
Sokak köpeği pabucumu geri veriyor
Üstüm başım bir çeki bir düzen, hazırlanıyor
İşte başlıyor deprem, sallanıyor yerküre
Dizlerimin üstünde çöküp kalmışım
Önce aklım başıma, sonra sen geliyor

Şimdi çıkıp geldin diyelim
Saat yedi otuz sabahın körü
Yarı uykuda sevdamın koru
Efkar trendin uyduruyor sabaha dekoru
Açım, susuzum, dilim damağım kup kuru
Ve çırpınmakta içerim de bir güvercin
Tahliye olacak gibiyim, öyle bir his var bende
Açılıyor demir kapı, hem de ardına kadar
Süzülüyor yüreğim, daha köşeyi dönmeden sende
Depreşiyor gökçek sevdam, sallanıyor aheste

Şimdi çıkıp geldin diyelim
Saat akşam üstü ona yaklaşmış
Hasretindeyim büsbütün, dem vurmuşum kedere
Yaşım genç, başım siyah, ama ruhum ihtiyar aklaşmış
Gönlüm federal devlet kurmuş
Yoksulluk diz boyu, kuraklık halkı hortlatmış
Bir anda başlıyor yağmur yağmaya
Hazine altınla dolmuş ve taşmış
Halkta bayram havası, sen kapıya yaklaşmış



Şimdi çıkıp geldin diyelim
Saat on yedi otuz, vakit ikindi
Ayla yer değiştirmek üzere yüzün
Vedalaşmak için yamacıma dikildi
Bulutlar parçalandı, hissedince sancımı
Gözlerinden üç-beş damla gün yağmuru döküldü
İşkillendi yine ağaçlar, yokluyorlar nabzımı
Bir ağaç cana geldi olduğu yerden söküldü
Bir titreme sardı beni, san ki biri dokundu
Açtım gözlerimi, o da ne? Aman Allah’ım sen
Sandım selam okundu


Şimdi çıkıp geldin diyelim
Saatin önemi yok, sen de durmuş ilerlemez bir milim
Darmadağın olmuşum, avarelik diz boyu
Sen hayaller avutuyor bir dilim
Sarsılmışım, örselenmiş, hoyratım bir köşede
Bu işin içinden çıkamaz hiçbir bilim
Darmadağın bekar odam sırça saray oluyor
Mis kokular tenimde, laciler üzerimde
Gözlerim apaydın, ruhum cenkten cenge giriyor
Saçlarım bahar kavramış, ellerim pamuk san ki
Tüm hesapları altüst eden bir sonuç
Bir mucize ve ellerim gül tenine değiyor
Ur ufak oluyor her şey, dağılıyor nazarın da
Gün, ay, yıldız hep gülüyor yüzüme
Bu fetih siliyor, kapatıyor çağları,



Muhittin DAĞHAN