üç noktadan başkası yoktur bu hikayede...hep devamı vardır olacaktır sonsuzdur sevgim ümidiyle...

ben seni hiç aldatmadım kuşlarla
hep sevdim mesela kuşları
serçeyi bülbülü güvercini martıyı... ayrı ayrı
ama ben seni hiç aldatmadım ki kuşlarla
alınma da
yok senden çok göğe bakıyormuşum
başkaymış muradım
mavide yeşilde ne buluyormuşum
türbeymiş camiymiş mezarmış denizmiş gökmüş
ne arıyormuşum
etme eyleme bühtan etme sevdiğim
değil mi ki gözlerin yeşilin içinde alacalı mavi
değil mi dolduğunda su rengi
güldüğünde yosun yeşili...
sen de bakıyorsun sanıyordum kuşlara
bakışların gene bana mı değdi
ama etme eyleme sevdiğim
kuşların seninle benimle ne derdi olsun
gel sevelim sevilelim
bırakalım dünya onların olsun
onlarınken daha iyi daha çekilir...
ama deme niye böylesin
niye böyle gözün dalıp dalıp gider
nerede bir ney duysam irkilirim sen beni bilirsin
içim sonsuzluğa bir nehir gibi akar gider
kızdığım yalandır küstüğüm yalan
nazar değmesinden korkarım o anlayışına
sonra sana nasıl kıyarım da bakarım başkasına
kıskanacak başka bulamadın da
kuşlara mı sardın ah Allahın aşkına
tamam yatış sükun bul gölgem serindir
sen biliyorsun gözlerim renksiz yüreğim mana rengidir
şu alemde madem ki davul bile dengi dengidir
senin yanın benim yerimdir
sonra sonra...bakma sızlandığıma
içimden Havvayı atsam ne kalır sana
sen bülbül olmasan bana gülüm demişsin ne fayda
naz etmek de kalmasın mı ahir diye bu zamanda
endişem yok mu sanırsın gidivermenden
ama sen beni ben seni biliyorken
uzatma iştee bir lokma da sen böl simitinden...