Değerli kardeşim.yarım kalan bir aşkın tarifini ne güzel yapmışsınız.
Yarım kalan duygular değilmi sessizlikleri acıya dönüştüren. ne kadar zor insanın her daim kendiyle yüzleşmesi gözlerini kapadığında hep ama hep yarım kalanların doğması.Aslında biten degil, bitmeyen aşklar acı verirler...
Kendinin suçlu olduguna inandıgın aşklar, hayatı mahvederler... Aşkın acısı, keşkelerin sayısıyla orantılıdır...
Keşkeler fazlaysa, aşkın acısı çoktur... Keşkeler yoksa, artık aşk da yoktur... Askı bitirmek, suçun karşı tarafta olduguna inanmaktan geçer...Askı bitirmiş gözükseler de, acıyı yok edemezler...Yukarıda yazdığım gibi aslında biten degil, bitmeyen aşklar acı verirler...


sevgili kardeşim,şiiriniz çok güzel ve çok anlamlıydı.kutlarım.puanım tam.şimdi şiirinize ve yorumuma uygun şiir veya iki söz ekliyorum.hoşçakalın.


CANANIM
Bana yücelerden seyreden dilber
Siyah kirpiklerin ok mu cananım
İnsaf et yüzünü yüzüme dönder
Istırabın sonu yok mu cananım
Gönül sevdi benim günahım nedir
Yandım ateşine bunca senedir
Mecnun'un derdinden derdim fenadır
Bu derdin dermanı yok mu cananım
Bu dünya misaldir çatısız hana
Ebedi kalmadı şah'a sultan'a
Deryanın içinde bir damla bana
Bu da Mahzuni 'ye çok mu cananım.
Aşık mahzuni