Kış 1
Kış misafirdir bende oturur
Yalnızlık dağlarında Bazen mosmor olur ellerim dokununca Kaçarım ondan sıcak ayaklarla Koşarım sıcak düşüncelerle Rüzgârın dinginliğiyle Yalnızlık dağımın Kuytu güneşine sığınırım Şimdi yapayalnız gülerim ona Issız sokaklarda Ay ışığını bir korku alır geceleri Ve o bende misafirdir Gri bulutları çekip yıldızları çıkarsın diye Mum ışığıyla gıdıklarım kış’ı Sonunda yükselir umudun ışığı Yalnızlığımın güneşi kış’a inat |
herşeye rağmen umutla uyanmalı yeni güne ve umutları kaybetmemeli.
Tebriklerimle ve saygılarımla dost kalem.