hissettiğim masalım.....
mevsim yorgunluğu ezgisi
bir derin ayrılık dillerde en tebessümsüz haller bir masum kadın sessizce köşesinde kaybedenlerin yeniden yeniye yaşamak uzayan bir lakırdı olacak... hep... bir çocuk ağlamasında kaldı gülüşlerimiz içimizde büyümeyen bir çocuk belkide en masum halimiz buydu içinden çıkamadığımız bir yokluk anlar zamanlar yarına kalacak yitirilenlerin en yüksek mertebesi en kötü ayrılık bundan ibaret sızıntılar da kalmadı artık isteklerimden, gülüşlerimden vazgeçtim hatıralar kar kalmış bu geçen ömürde..... |