KISACA LİSE HAYATIMŞiirin hikayesini görmek için tıklayın Mehmet Erol lisede çok sevdiğim iki erkek arkadaşımdan biridir. Bu şiiri de onun hatıra defterine yazmıştım... :)
Mutluluk rüzgârları esiyorken birinci sınıfta, Esen rüzgâr duruverdi, niçin ikinci sınıfta? Her şey gülizar gibi huzur verirken Mehtabın kaybolduğunu fark ettik bu son sınıfta… Eller bağlanmış, gözler bakışıyorken; Tahtaya yazılmış bile “ayrılık vaktidir” diye… En arkadan bir çığlık: sanki bir siren sesi Rolleri değişmişler ayrılıkla sınıfımın neşesi. Olmadı bu yaptığın, durdurun şu zamanı Lanet olsun yolumuzu ayıran eller, Lanet olsun ayrılık… |