S/onsuz SessizlikSil benli günleri titrek bir geçit yüreğim gölgeme çakılı bir sen kaldın işte. Bir kelebek havalandı içimde sessice kanat çıptı gögüs kafesime üşüyen ellerimden düştü nefessiz kelebeğin düşleri atıl almış parmaklarımın eşsiz parmak izleri gibi yüreğimin toprağında izi. İmgelem serasında eğildim tüm beyaz çiçeklerin üstüne siyahın bağnaz karanlığı griye boyadı tenlerin rengini Kanıyor bir sıyrıkta kırmızı sevda mevsimi. Bezgin bir güneşti acılara dokunan bırakıp giderken elvedalar sereyim ayaklarının altına yürek seramın son çiçeklerini kara bir uçurum gibi çekme içini. Yankısında yangınlar uzanır uçuk çalıntısı sonsuzluk dudaklarımda sesi sendin sessizliğimin bulunmaz tanrıların kitabında ayin yapıyor anılar düşler perdesinde ardım sıra en dibine düşüyorum karanlığın gerçeklerlerle yüzleşip tükürüyorum sabıkalı yalnızlığıma... Ferda Özsoy |
bulunmaz tanrıların kitabında
Yüreklerin içindeki gel-git duygularının satırlara yansımış güzel bir ahendiydi bu şiir .
Tebrik ederim Ferda haqnım.
Saygımla ...