“Aşk bin bir başlı bir ırmak;
Her birinin yolculuğu ayrı olsa da, varmak istediği deniz aynı”


Ömür denen sahada bir gelincik doğar
Seher yelinin denizi
Alıp başını en kuytu köşelere gider
Mezar kazar düşlerine
O ağıtın rengini yazar şiirler de
Sarı sacları saklar kirpikleri
Saklar gözleri
Bir gülücük kondurur yanağına gamzeyi
Bir gamze de inci diğerinde mercan
Sen Zehra candın işte can


Zamanın her gün beşe bölündüğünde
Elif belere adını yazıp
Hasretin hüzzamların da sensizlik kıblesin de
Rahman ve rahim olan Allahın huzuru
Avuçlarımda gök kubbe kirpiklerimde kan
Sen Zehra candın işte can

Üstüne çökmüş gök kubbe şu yanan yıldız
Kimseler duymamış sızını
Sevgi dolu yüreğin hep yalnız
Ağlamış kalem vurgun olmuş şiir
Gamzede bir dolunay
Yerlere düşerken
Yürek sevdası uzak bir menzile
Her şiir’in de yol alır
Tırnaklarıyla kazıdığı hayatı zulasında saklar
Her mısrasında arınır can
Zehra can

Yılların yorgun yolculuğu, elinde ağlayan kalem
Ilık dudaklarda tüten nefes
Lal olan dil, aşk ateşinde yanan şiir
Mum ışığında bir gün vuslatla tütecek
Aşk gök kubbenin altında gizemini
Zamanın beşe bölünüşü sen de bitecek
Can
Zehra can


NOT: Sevgili Gönül İnsanı Gönül Dostu Zehra Ö YILMAZ Diğer namı GELMEYEN VUSLAT hanfendiye İtafen.Yüreğimden gelen bu satırları kaleme almaya çalıştım.Dostluğa ve arkadaşlığa önem veren yüreği güzel insana ERCİYES den Selam ve Sevgiler