Çiçeklerin Kaderi...Göz alıcı renklerine, endamına kapılıp Bir bir konar durur arsızca Kondukça yapraklarına zavallı çiçeklerin Albenileri artar, mutluluk saçarlar etrafına Mağrurlaşır yaprakları, dikip başlarını Kızgın güneşe, Ağlayan yağmura, Delice esen rüzgâra Ve diğer çiçeklere caka satarlar… Aslında, konduğu çiçeklerin yaprakları Diğer çiçeği gören gözlerinde Bir önceki çiçeğin izleri silinir Yoktur ondan kötüsü Gül’ü lale’ye, Sümbül’ü karanfil’e, Gelinciğ’i papatya’ya Tüm çiçeklerin adı kirlenir dilinde Zamanla sıkılınca aklına gelir Lekelediyi bir önceki çiçek Acaba bıraktığı yerde midir? Hala onu mu beklemektedir? Bir telaş çırpar kanatlarını Tahmin ettiği gibidir Yaralı, bereli, gözleri yolda Dilinde ve yüreğinde adını sayıklayarak Onu beklemektedir…
Çiçek mutlu, geri dönmüştür beklediği Her geri dönüşü unutmadığının kanıtı Sevdiğinin ispatıdır diye avutur kendini Parlar yaprakları, canlanır dalları Diğer çiçeklere karşı kazanmıştır zaferi…
Ağına düşürdüğü her çiçek onun kölesi Bir parmak balsa bağımlılık sebebi Eşsiz sevgisi eroin Ulaşılmaz, bitimsiz aşkı ise esrardır artık Tüm çiçekleri yoklarken Enjekte eder damarlarına Her geçen gün daha fazlasına ihtiyaç duyulan… Varsalarda farkına çok geçtir Tüm çiçekler kendini onun gözünde farklı zanneder Oysa yoktur hiç birinin bir birinden farkı Tek farklı olan kendisidir… Zira o, 02.01.2013_________________________Seher_Yeli S.ZerrinAktaş |