Sözsüz Efsane
Zarafetin som rengi suda dalgalanıyor.
Her hare ayrı dünya münhaniler misilsiz. Ebruya bakan gözler bir cereni anıyor. Ve kâğıt konuşuyor haza ağızsız dilsiz. Mahremin sinesinde yedi renk yedi dünya. Açılıyor kapılar güzellik vadisine. Renklerin imecesi suda görürken rüya. Ebrunun ikliminde nazı soluyor sine. Gözler aydınlanıyor suretinde cerenin. Ebru nakış oluyor hayallere incecik. Adı ebruzen midir güzelliği derenin? Ellerinden süzülen her mevsim narincecik. Ebrudur zamanların renk cümbüşlü tınısı. Bazı anlar şiirdir bazı anlar bir resim. Hatıraları süsler kavis kavis anısı. O sözsüz efsanedir dağildir sade isim. Ankara,01.01.2013 İ.K |
Her şeyin gönlünüzce olduğu nice mutlu yıllar dilerim, selamlarla