bellleri bükülmüş ALLAH YARDIMCILARI OLSUN.

Ne güzel anlatmışsınız seher vaktinde köylü kadının telaşını.Yıllar yıllarrr öncesine gittim bir an.Küçükken babam her yaz köyümüze götürürdü bizi.Annannemlerde kalmayı çok severdim.Çünkü orda sabahları tarlaa gidilirdi.Orak yapılırdı.

Sabah azık hazırlanır.Bulgur kavrulur sadece kavrulur koyulur, çay, şeker, karpuz, ekmek, peynir, helva birde sebze yemeği arı pişmiş şekilde,testide su .At arabasına bütün azzıklar konur.Sonra dayılarım, yengelerim, ben :)) arabaya bineriz giderdik.dümdüz konya ovası allahh sabahın serininde nasıl heyecanlı gelirdi.Bazı yengelerim minicik daha kundaktaki bebelerinide getirirdi.Orda bir ağaç bulunur salıncak kurulurdu onun için.Arada koşup sallama, emziğini şekere bandırıp susturma görevi bana aitti.:))))

sabah gider gitmez hemen işe koyulunur.Sonra kahvaltı hazırlanır.çay demlenirdi .Yer sofrasında yufka ekmeğiyle ne tatlı gelirdi.Sonra yine işe devam.öğlen güneş tam tepeden tepeeden vurmaya başlar ben arada elimde testi dayılarıma tasla su dağıtırdım :))) yemek vaktı yine.Sofra kurulur karpuzlar kesilir, az pişmiş yemekler küçük tüpte pişirilir sıcacık tazecik yemek hazırlanırdı.yemek sonrası dinlenme vaktidir.Bir yığın gölgesine yemek sonrası çayıyla birlikte sigarasını yakan giderdi.Biraz uyku herkes şekerleme yapardı.Sonra ine vira bismillahhhhh tarla :))))))))) hava kararanaa kadarrrrr toparlanır herşey gelindiği gibi yerleştirilir at arabasına yine köyün yolun tutulurdu ayy ne güzel oldu.Nasıl gittim yıllar yıllarrrrr ötesine.


Köyde hayat bir başka.Orada insanlar sadece kendi işlerini bilirler.Tarlasından çıkanın ne kadar para edeceğini, yağmurun, dolunun vaktini, hasarını, toprağın kıymetini bilirler :(kentli yaşam gibi insanlar birbirinden kopuk değildir o kadar işee güce rağmen.Düğününde oynar, ölüsünde ağlarlar...:(


Sağolun saygıdeğer hocam. Değerli eserinizle gittiğim yıllar öncesinden bin selam getirdim size yarattığınız huzur ile birlikte.Saygılarımla yetkin kaleminize ve yüreğinize.