Zamanın bir yerinde
Çok uzak diyarlarda,bir şehirde
Bir adam yaşardı,adı esrarengizdi
Mahallede ki herkes
Onun ne iş yaptığını çok merak ederdi
Sabah olunca işe gider
Akşam oluncada evine dönerdi
Yolda giderken
Hiç kimseyle konuşmaz
Hiç kimseyle selamlaşmazdı.

Belli ki içinde
Kimselere anlatamadığı
Hiçkimseyle paylaşamadığı
Derin bir yarası vardı
Öylesine sessiz
Ve öylesine gizemliydi ki
Yanına sokulmaya bile
Hiç birimiz cesaret edemezdik
Aslında bizlerin tabiriyle
Kötü veya korkulacak
Bir adam değildi.

Belki kendi halinde
Bir adam gibi gözüksede
Aslında o gizemli
O yorgun duruşunun altında
Hayata dair yaşanılmış
Çok şeyler yatıyordu
Sanki bir dert küpünü andırıyordu
Hayatın ona getirmiş olduğu
Yüzündeki derin izler.

Bir gece yarısı
Mahallede ki arkadaşlarla toplanıp
Evini gizlice izlemeye başladık
Bütün gece uyumuyor
Odasının ışığı durmadan yanıyordu
Bazen anlayamadığımız
Bir durumda ayaha kalkıp
Odasında durmadan voltalar atıyordu
Belliydi ki onu hergün biraz daha öldüren
Hergün biraz daha bitiren
Hiç kimselere anlatamadığı
Ve hiç kimseyle paylaşamadı
Gizli bir yarası vardı.

Bir sabah
Elinde bir demet çiçekle
İşe gider gibi evinden çıkmıştı
Ve aniden içimdeki sessi dinleyip
Kendi kendime karar verdim
Onu gittiği yere kadar
Takip etmeye başladım
Ve birde baktım ki
Kendimi bir mezarlıkta buldum
O yıllardır susan adam
Bir mezarın başına eğilmiş
Durmadan konuşuyor
Ve bir taraftanda ağlıyordu.

Ve içimdeki
Bütün korkularımı yenip
Ona sormaya karar verdim
Yanına yavaşça sokulup
Sordum neden bukadar
Çok ağlıyorsun dedim
Ve oda bana dönüp
Şöyle bir cevap verdi
Şuanda bu toprakta yatan
Benim yıllar önce
Çok sevdiğim
Ve ömrümün geri kalanını
Sadece onun hayaliyle
Yaşadığım hayat arkadaşımdı.

Belki varlığında
Bana çok acılar yaşatsada
O hiç bir zaman bilemedi
Onu gizlice uzaktan
Sevmeye devam ettiğimi
Ve yıllar sonra duydum ki
Bir kalp kırızi sonucu ölmüş
Ve o gündür bugündür
Her sabah onun mezarına gelip
Ve onunla dertleşip
Tekrar evime geri dönerim
Yani anlayacan üzere
Uzun lafın kısası
Ben ömrümüm geri kalanında
Sadece bir ölüyü sevdim...


Ufuk GÜNEY