Kundakda ki Çıban…Her an kopmaya meyilli Pamuk ipliğine bağlı sevdayı tutmaya çalışmışım yıllarca Boşunaymış tüm gücümle asılıp çekmelerim Sonunda elimde kalan Boşlukta sallanan ipin ucu Birde nasırlı avuç içlerim… Çıban oldun yüreğimde Hiç baş vermeyen İrinleriyle sonsuzluğa büyüyen Ateşte kızdırdığım toplu iğneyle deşmeye çalıştıkça Dağların zirvesine ulaşmak ne mümkün… Alıştım; Zamanla bütünleştim galiba Yoklamaya bile fırsat vermiyorsun Zonklayarak, Yerinin gönlümün başköşesi olduğunu hatırlatıyorsun… Alıştım; Artık canım ilk günlerdeki gibi acımıyor Çağlayan göz pınarlarım kurudu En büyük ateşleri yaksan da kavrulmuyorum Okyanusun derinliklerinde Yarım nefeslenmelerimle yaşayabiliyorum… Kin duymuyorum Nefret; O nedir hiç bilmiyorum Ah’larım yok sana dair Kırgınlıklarım var sadece baş kaldıran Suçlu ise aramıyorum Varsa ortada bir suç İnanıyorum ki ikimizde suçluyuz… Bir avuç benim için Bir avuçta senin için Höllük kavurup kundaklıyorum Derin bir uykuya yatırıyorum Ninniler söyleyerek miadı dolan sevdamızı… 26.12.2012________________________Seher_Yeli S.ZerrinAktaş |
Bir avuçta senin için
Höllük kavurup kundaklıyorum
Derin bir uykuya yatırıyorum
Ninniler söyleyerek miadı dolan sevdamızı…
ah uyusam uyansam , öylece şiirce...