Kafesteki Can…Kendini bildi bileli kafesteydi Tüm dünyası evin içindeki ahaliydi Karnı tok, sırtı pekti Suyu ihmal edilmezdi Sevgi; Seviyorlardı işte akıllarına geldikçe Hayattan daha ne isteyebilirdi ki… Cam kenarıydı yeri Gökkuşağı renginde olan perdelerin ardından izlerdi Mevsimine uyup yağan yağmuru tanımıştı Yağdıkça kar lapa lapa cinslerinin titremesini görür Sıcacık evinde onlara üzülürdü Baharlarda coşardı içi İmrenerek bakardı Kanatlanıp uçmak Çiçeklerin bastığı dallara konmak Isındıkça teni Ulaşmak isterdi bulutların ardındaki güneşe… İlkbaharda ve yaz mevsiminde özenirken Günlerden bir gün bir beyaz güvercin kondu penceresinin kenarına İlk göz göze gelişlerinde yüreğinin ahenkli titreyişine anlam veremedi Onun gelişiyle öğrendi hayal etmeyi O zaman istedi özgürce uçmayı Umutla şakımayı Ziyaretçisi her gün gelir olmuştu Pencere kenarına konarken Aşk nağmeleriyle şakıyarak Gönül penceresine de konmuştu… Sevgisini verdiğiyle el ele uçmak Aşkın yüceliğinin Kaf dağının ardında olmadığını Sevdanın pembe rengini öğrendiği yürekten İlk ihanetin hançerinin sızısını hissetti sırtında Ardından sıralandı önüne yılan gibi kıvrılan yalanlar… Kanadına taktığı bir başka güvercini getirip Kara sevda dedikleri bu olsa gerekti Olmaz olası kara sevda nereden onu bulmuştu? Tertemiz sevgisi kirlenmiş Aşkın adı lanetlenmişti Sadakatsizliğe tanık olmamak için kör Seslenişleri duymamak için sağır olmayı diledi yaratandan Hiçbir şeyin faydası yoktuSeven yüreğini kor ateşlerde dağladı Gökkuşağı rengi perdelerin yerini Katran karası perdeler aldı Kafesinin içinde intihara sürüklendi Yemedi, Bir yudum su içmedi Günü geldiğinde bir damla kanlı gözyaşıyla son buldu hayatı… 24.12.2012__________________Seher_Yeli S.ZerrinAktaş |
Karşıdan bakışırken cıvıltıları mesaj gibidir...
Her canlı sever hoşlanır, gün gelir yalnız kalır,
Özlem olsada ölüm ayrılığın sebebidir...
HakanKURTARAN
Tebrik ederim Şairim...
saygıyla ...