Bir Resme Bir Şiir 54 Leylam
Lebinden dökülen her söze kandım
Sende benim kadar seversin sandım Sevda otağında kavruldum yandım Beni aşk çölüne itensin Leyla’m Gezdiğim çöllerde sensin serabım Sensiz perişanım bil ki harabım İçmeden sarhoşum sevdan şarabım Elinde meyleri tutansın Leyla’m Vuslatı ararım görünmez menzil Gözlerim çağlıyor kurumaz mendil Dört yanım karanlık kâr etmez kandil Dipsiz körkuyuya atansın Leyla’m Taç etmişim aşkı bilesin başa Sevmedim ki seni tapmışım haşa Hasret yarasıyım bir baştanbaşa Aylardır döşümde yatansın Leyla’m SAMYELİ diyor ki unut sen onu Bil ki vuslat olmaz bu aşkın sonu Ölsem kabul etmem bilesin bunu Çık gel de kaderim utansın Leyla’m |
Bil ki vuslat olmaz bu aşkın sonu
Ölsem kabul etmem bilesin bunu
Çık gel de kaderim utansın Leyla’m
NICE LEYLALAR NICE MECNUNLAR KAVRULDU ASKI COLDE
BUDA OYLEYDI COK GUZELDI SAIREM GONUL DEFTERINIZ SUSMASIN