UYKU/SUZLUĞUMDAKİ BEDEN’EDepresif dürtüler gece yalnızlığı Kal inmeler bedene yokluğun Haddim had de, had vuku safında çaresiz Z/ahir ömrüm tutsak ellerinde Kır… Gönül kafesim-i dar b/edenim Ey… Vuslatımın dinmeyen sancısı Serzenişlerim bin sen doğurdu yokluğuna Bin pareye bölündü beden Bin sen y/akardım yalnızlığına Bir son gerek huşu içinde bana Yorgun yürekten son serzeniş sana Özlemlerimi hasretimi tutuşturdum yaktım bu gece Hasretle yoğurup alev, alev yandım her zerresinde Sen buharlaştım gökyüzüne İyi geceler umuda gülene İyi geceler umutsuz bekleyene İyi geceler yıldızlarda sevdasını seyredene Karanlığa aman dileyene Sesizliğinde çığlık çığlık direnene İyi geceler ağlayana gülene Sevene sevmeyene İyi geceler uyku/suzluğumdaki bedene Can Cezayir Aydemir |
Tebrik ederim şaiirim.
Saygılarımla