DÜNYAM
DÜNYAM !
Duman sarmış dağları ah! bu ne dem? Açmıyor içten bir çiğdem. Küstürdüm doğayı, bitmez çilem, Her gün yaşıyorum bin matem... Açlık bende bindi kıymete, Ellerimi açtım onca nimete, Yokluğunu, hazmetmiyor düşüncem... Yağmur gibi aktı gözyaşı, Buldum gayri, berrak bir su başı, Kurt ile kuşa can yoldaşı, Oldu dünyamdaki bünyem... Harap ettim seni, bozdum dengeni. Geç olmuş, uyandım yeni. Ne olur affet beni, Birdaha seni, hiç üzmem... Kıvranıp durur beden, Vurulursa hiç acımaz mı ten? Allah’a şükranla borçluyum zaten! Onurumla yaşar, sevdanla ölmem ! Dünyam! Yazan Figen ANAR |
güzel samimi ifadeler
okunası bütün eser
kutlarım alkışlarım
tebrikler