Yıldızlar Döküyorum Gözlerinizene resimler var hatıramda size dair yoksulluğunuzda elinden tuttuğum çocuklardınız büyümek dediğim bu değildi beni anlamamışsınız köklenmiş çiçekler gibiydiniz avuçlarımda hiç birinizi rüzgára terketmeye kıyamadım toprak oldum olabildiğimce güneş oldum su oldum herbirinize büyüdünüz çocuklar dallanıp yapraklandınız ve rengarenksiniz sevinmem gerekirken üzgünüm çünkü köklerinize dönemedeniz belki de sizin suçunuz değil belki de zamansız fidanlanmıştınız ne resimler var hatıramda size dair üzgünüm hiç biriniz bahçemdeki yerinizi alamadınız belki de doğduğunuz vakit gök karanlıktı ondan karanlık kaldınız oysa penceremi bir ömür açık tuttum size gök gibi üstünüzdeydim heryerde bir kere olsun başınızı kaldırıp bakın kalbime allahaısmarladık yıldızlar döküyorum gözlerinize |