GÜL
Gül sen gül sen gülmezsen solar bu ömür
Üşürüm gülmezsen ağustos ayında gül Lale değil sümbül değil benim sevdiğim gül Sensin gül aşkından divane oldu bak bülbül Eksik kalıyor her yanım senin yokluğunda Nefessiz kalıyorum yokluğunda ölüyorum gül İnan geçmiyor saatler ve zından oluyor geceler Seviyorum gül hem kokunu hem sesini sohbetini Eyleme güzelim beni sensiz çevirme mecnuna Ve sürükleme beni bir meçhule seni seviyorum gül İmkanım olsa bir an biler buralarda durmam gül Yaktın beni bir ateşe sözlerinde kayboldum gül Olsun be gülüm sevdiği için yanmayan mı var gül Rahat olsun için gül senden başkasını sevmez bülbül Umudum oldun aşkım hayalim oldun hayatımsın gül Melek huylum bu şiirim sanadır yetmez ama hayatım senin olsun gül Adem Karagöz |