TAKSİM
Akşam, yanar ışıkları şehrin yapay sesi
Renkler uzunca gölge, siyah bir topuk esi Birçok kadın ve kahkahalar şuh, etek mini Erkeklerin göbekleri şişman düzer mani Bekler de sanki bir şeyi bilmez, bakış kara Gündüz biter de, uykuda katran gece yara Çıplak ayak üşür ki ayaz bitmeyen gece Bilmez okul zorunlu eğitim falan ece Mendil satar çocuk oturur nemli taşlara Görmez bakan geçer, kara gözlerle kaşlara Yıldızların uzak ve ayın şavkı çok soğuk Vitrinlerin ışıltısı mankenlerin donuk Çılgın adam atar nara, ayyaş zaman susar Yer durmadan, hazım edemezken madam asar Normal akar sokak ama şaşkın, neden deli Durmaz sorar geçenlere de sen misin veli Yağmur yağar yavaşca ne bitkin sokak, çamur Pas kir ve küf temizlemek zor, hızlı yağ yağmur Mef’ûlü / Fâilâtü / Mefâîlü / Fâilün |