YAR NEFESİİş çıkışı uğradım karşı çiçekçiye bir demet kırmızı gül aldım sessizce yan gözüyle süzerken anladı fakir paranın üstü kalsın dememden anladı zahir adımlarım önce götürdü küçük bir meyhaneye iki sert atıp baktım saatime gece yarısı yakındı dışarda keskin birde soğuk Yar kokusu vardı bu gece havada gözleri yolda beklerdi beni kalktım yalpalamadan çıktım dışarı donmuştu titrek lambalar kar altında kızacaktı yine niçin çıktın bu havada dışarı donacaksın..! ama görmeden duramazdım istersem donsam da... Sıcak bir oda sereserpe uzanmış yatağına pejmürde bir gecelik sağa sola saçılmış giysiler uzan dedi uzan gel yanıma deli bak donmussun bu güller bana evet dedim sana aldı elimden ıslatmadı vazoya kalbine yakın tuttu kokusu değdi dudaklarına o ne güzellikti yarap sanırsın peri kızı sancılı gecede doğmuş kılçıktan ay gibi sabah yakın yorgun düşmüş bedenler cennet bahçesinde kalmıştı sevişen yürekler... cem antalya 20.12.2012 |
Saygimla.