YAR TENİ TENİME DEĞİNCE
çat kapı çıktım meyhaneden dışarı
azıcıkta içtim galiba sarhoşum poyraz sert esiyordu cam gibi donunmuştu yollar donuk lambaların titriyordu ışıkları yağan kara göz kırpar gibi. telaşlı adımlarla yalpalamadan yürüdüm.. bir başıma gecenin içinde bir yabancı gibi kim vardı bu şehirde sevdalısına kim kapı açacaktı? sen olmasan ne yapardım bilmemki... elimde sigara kucağımda yarı donmuş güller kar altında soğuktan kapanmaya başlamıştı gözler donmaya başlıyordu öpmek için yaratılmış dudaklarım beni kendine çeken yar nefesi olmasa, bir adım bile atmıyacaktım... gideceğim yer uzak değildi.. ama; bilirimki o yar şimdi beni bekler. pencereden görür görmez hemen el eder. hadi dondun! niçin geldin bu karda kıyamette niçin? bak her taraf kar buz! bir telaş bir telaş.. hemen sarar sarmalar, elimdeki güller donmuş.. öyle bir kokladıki yar..! öptü,öptü,öptü! vazoya koymayacağım dedi kalbine yakın tuttu önce gülleri sonra dudaklarımı ısıttı... üşümüş ellerimi aldı ellerine gözlerim kapandı, yorgun düşmüştü bedenim saatler ne çabuk geçmiş uyandım sabah yakın gözlerimi yavaş yavaş açtım almış huri sarmış bedenini bedenime cennetteyim dedim, kendi kendime cennette! ürpererek sarsılıyorum.. her yanım cayır cayır yanıyor gecenin koynundan çıkıp aşka soyunuyorum,, başka dünyalara doğru gidiyorum. yar teni tenime değince... cem antalya 19.12.2012 |