" Defalarca öpseydin kâbuslarımdan / anne "Büyümek istememiştim, sen hiç ölmeyesin diye Bir edepsizlik yapıp ıslatmadan ağlattım gözlerimi Nezaketsizce bulaştırdım nisan yağmurlarına, Ardından biriktirdiğim bütün hüzünlerimi Kokunu çok özlemiştim çünkü Sol elimin parmak uçlarıyla, Son kez yanağını okşayışım düştü aklıma Hala beyaz mı saçların, Kaç zemheri sarıldı sana üşümedin mi hiç ? Ve hala seviyor musun beni, Toprağı sevdiğin kadar ? Hayatla girdiğimiz bu saklambaç oyununda Nisanda devrilen, Koca bir çınarın kovuğuna gizlemiştim ürkek bakışlarımı Keşke, Defalarca öpseydin kâbuslarımdan Yalnızlığın koynunda sendeliyorum anne Sen gelmeyeceksen, Yanına ben geliyorum anne Somurtmak, Kibirli saçlarından yadigâr kalmıştı bana Onurlu bir gidişe yüz sürerek nefes alıyorum sadece Ne sen dalıyorsun hayallerime, Ne ben hayallerimde kalıyorum anne Bu memleketin bütün kuşları mı ölüm taşır kanatlarında ? Ve mezar taşı, Asiliğin gibi hep mi dikilir yüreğimde ? Yaşamak, Gülüşün kadar sıcak değil Birazcık yer aç, Yanına sokulayım anne -- aras ----------- |