KUŞ SONAT
her insan kendi çağının ölüsüdür.....
KUŞ SONAT ŞAİR: inme uçurtma heyacanlı kuş sıladan yapılma teninle görmesinler seni sevecenliği besleme ölmeye yakın gülüşünle... geliyor avcı... kaç intihar besledin göğüs kafesinde ve kaç mutat şüphe boşa mı ?... mavi kuş... deniz doğurur çığlıklarını eve dönmemiş bir baba duruşunu söylüyorsun kıl yakamozdan cenaze namazını savur tahıl gözlü tehditlerini kaç ......... AVCI: biliyorsun gün ışığı çalıntı artık ve elleri bıçak yarası gülüşümüzün kaçma dur... KUŞ: her yanım yalnızlık çekili mi unutuldu şafağın tetiği beyaz gülüşden sırma, gün nerede yoksa vuruldum mu lâl a mı kesti genzi yakan sesimiz gökkuşağı mı delik yağmur mu kokuyor içimiz elveda .... ömür... |