Hüsran
Bir çiğ damlası düşer gönlüme en soğuk gecelerden.
Gözlerin geçer aklımdan; ağlayamam. Bir düş kurarım sensiz hazan iklimine doğru... Dünlerim uzanır sana; hatırlayamam... Kan ağlarken artık akşamlarım, simsiyah. Gölgesine sığınırım sensizliğimin. Çığlık olur akarım dudaklarımdan Sonu hep sen olur kimsesizliğimin. Bir sızıdır şimdi yüreğimdeki yara. Suskun bir vurgun olur kaybolurum karanlık sokak köşelerinde Öylece bırakıp gittiğin o günün ardından İsyanım hep senle başlar; çaresizliğimin deminde. Kahrolur anlayamam gidişini. Koca bir hüsran olur sensiz umutlarım. Gömülür içime, gönlüm tek seni ister Son sahnesine gelince hayatım... Kimliksiz Saatler (Engin MAĞAT) |