HADİ GÜLDÜRÜN BENİHiç bir şey değişmedi Bu kimsesizler sokağımda Hala gözüm yaşlı çöpleri karıştırıyorum Bir lokma sevgi için.. Kokladığım her tiner poşeti Eski tadından uzak annemin Ama sarmalıyor beni hayal rüzgarıyla Bir evin kapısına çöküyorum... Çapaklı pis gözlerimi Açılır mı kapısı diye kırpmıyorum bile. Hep mi başka evlerde bu mutluluk Bir el de benim başımı okşamaz mı İçeri gel ısın demez mi hiç. O kadar açım ki sevgiye Hiç mi sevmez kimse beni karşılıksız. Üstüm başım yırtık rüzgar doluyor içime Üşüdüğümü anlamak için Önce sıcaklığı tanımam gerek Ben hiç ısınmadımki Nereden bileyim yokluğunu. Susarak bir damla göz yaşı dökmeden Ağlamayı öğreneli çok oldu Artık gülmek nasıl bir şey Onu öğrenmek istiyorum Hadi hazırım Güldürün beni. Ayvazım DENİZ |