_AŞK EBEDİYEN KÜSKÜNDÜR_gözlerine hapsederdin beni her rüyamı sessizce öldürürdün, intihar süsü verirdin sonra ben buğulu bir camın ardında fısıldarken günahlarını uzak yağmurlara, acemice üşürdüm... bir melodram yazardın solgun bir aşkın izine. hep aynı roller yüzünde ve sesinde maskeler. meçhûldun sen en çok da fail, bense bir esir kuytusunda gölgelerin öylece sefil... şimdi içimde mezarlığı bir devrin. yani bir çağ açtım eskiyi katlederek. sahneler sözsüzdür, silik ve hükümsüzdür... içimde mahşer meydanı sorgulanma günündür. işte mizanda en ağır suçun; aşk artık bize ebediyen küskündür. |
en sona kalınca her şey söylenmiş oluyor ..
bana da tebriklerimi sunmak kalmış..
sevgiyle kal..