SAMYELİM
böyle bir dişi olurmu ya
hayellerimden içime sızan ve durmadan beni kendileştiren ve büyüyüp içimde bendeki şehr-i seviyi kuşatan burç burç anlamında mevsimleri yitirdim ateş oldu her biri gün gecenin piçi senden uzak ben hecenin piçi sıcak sözlerinden öksüz tutuşmuşken hasret ellrimde körükle bu yangını kadınım ben sende kaybolurum sonuna kadar bulana aşk olsun vahşi kısrağım seninle geçerim yangınlardan kor dörtyanım ellerim musonlarda yıkar tenini tutamam kendimi zor dörtyanım kızarım akreple yelkovanın sensiz bende yaptığı valse ısırırım dudaklarımı değmeyen teninden ırakta mor döryanım ıslık çalar hasret döşümde bilmez halim sensiz ne küçük bir çoçuğum beklerim hadi sor dörtyanım düş ki sözde büyüyen rüzgar sensizlik ki beni boğan efkar sustukça boğazıma düğümleniyorsun çığlık çığlğa istiyorum seni ömrüme atılmış kader zarını kırmak ister gibi ve isyan oluyorsun içimde gerilla ürpertisiyle bir çalı dibinde sahipleniyorum herşeyini gölgeni bedenini ve gülüşünü bir bildiri oluyorsun sözcüklerimde yalnız kendime duyuarabildiğim tanıdığım bir şehrin sokaklarısın sen çocukluğumu emanet almış bir güvercin kanadısın ürkek ve sevimli tut elimden her yanı bahar olan peri bırakırsan zemheri çalar düşlerim yanık kalır içimde yazamadığım mektuplar samyelim uzak düşlerin yakın perisi suskunluğumun ateşi naçar karanlığımın şemş-i gitle kaldan bir köprünün ortasındayım deprem olsunda tercih yapamayım eriyor içimdeki buz, uzat elinide boğulmaktan kurtulayım sustukça bu ışıktan şehir gözlerime emanet kalır bu hüzünden nehir ey susuşların prensesi ey efkarlı zamanların sesi sam yelim bedevi gönlümün vahası bilakis hüzün nehrim boğuluyorum sendeki su/s ile ve yaşıyorum yinede sendeki su/s ile ALİ RIFAT ARKU 15/12/2012 İSTANBUL |
Ölümüne İsyan duyuyor bazen insan ..
Zamanını zamansız yaşadığı için
Eksik yaşadığı için
Boş'a
Yaşadığı için başka bedenlerde
Başka zamanlarda kayıp..
Hey gidi hey....
derim