VİRANBir kum saatinin boğum yerinde Sıkışıp akmayan zaman gibiyim, Yazanın, beğenip okumadığı Atılıp yakılmış roman gibiyim. Umut tanelerim alınmış benden, Harmandan savrulan saman gibiyim. Sigaramdan çıkıp, rüzgâra uymuş, Havada kaybolmuş duman gibiyim. Bir demir tokmağın, yazgın bu diye Dövdüğü içi boş havan gibiyim. Bir zaman yüksekken, yıkılmış, çökmüş Zeminle bir olmuş tavan gibiyim. Yaşamın her türlü tadıyla piştim, Şimdi tatsız, tuzsuz, yavan gibiyim. Ömrümce sel olmuş, akmış sevdalar, Çamur olup çöküp kalan gibiyim. Hayâlsiz günlerim, düşsüz geceler; Var mıyım, yok muyum, yalan gibiyim... Metruk bir bahçede, zamana teslim, Sonunu bekleyen viran gibiyim... |