8
Yorum
17
Beğeni
5,0
Puan
2710
Okunma
....
Sen giderken
virane bir şehir gibi
yüreğim depremlerle sarsılıyordu
avuçlarıma bıraktığın hüzünlerle
yüreğim kanıyordu
ağaçlar yapraklarını döküyor
mevsimlerim soğuyordu
ve
sensizliğine bir kış d’üşüyordu
ay geceye
gece gündüze küsmüştü
gökyüzü karanlık
yıldızlar çakıl taşı
mevsimler kıştı
sensizlik d’ilimde sessiz haykırış
özlemin yanan kor ateşti
gönül yatağımız
çorak topraklara dönüşüyordu
suya hasret çöller gibiydik
güneş artık ısıtmıyor
titretiyordu
kalsaydın
gün gün eriyip
sen noktasından vurulmaz
tükenmezdim
ve
gittin
bu gidişin
bizi öldüreceğini bilemedin
....
MELTEM KINIC
Şiirime sesiyle hayat veren Ahmet Ormancı hocama en kalbi teşekkürlerimle...
Şiirin sahibi
Cevap Yaz
