SEN GİDERKEN.... Sen giderken virane bir şehir gibi yüreğim depremlerle sarsılıyordu avuçlarıma bıraktığın hüzünlerle yüreğim kanıyordu ağaçlar yapraklarını döküyor mevsimlerim soğuyordu ve sensizliğine bir kış d’üşüyordu ay geceye gece gündüze küsmüştü gökyüzü karanlık yıldızlar çakıl taşı mevsimler kıştı sensizlik d’ilimde sessiz haykırış özlemin yanan kor ateşti gönül yatağımız çorak topraklara dönüşüyordu suya hasret çöller gibiydik güneş artık ısıtmıyor titretiyordu kalsaydın gün gün eriyip sen noktasından vurulmaz tükenmezdim ve gittin bu gidişin bizi öldüreceğini bilemedin .... MELTEM KINIC Şiirime sesiyle hayat veren Ahmet Ormancı hocama en kalbi teşekkürlerimle... |
Yüreğine
Emeğine
Sağlık
Selam
Saygı
Sevgi
Sabır
ve Dua ile...