Yunulmadı Yunus gibiYunulmadı Yunus gibi Gülmekten katılmadı ağlamaktan ölmedi katılmadı topluma sessizce ölüverdi çalınmadı üç gün kapısı yunulmadı Yunus gibi narindi kelebek kadar yüreğinin örtüsü yaşıyorken bir ölüydü bütün o ölüler gibi yaşayan içten içe erirdi eridi hep kendine kaldı kendi çekti içini hayretlerde kaldı ahali nasıl oldu daha üç gün önce görmüştük garibi herkes gibi yaşayıp gidiyordu nasibi herkes kadardı yeter diyorlardı sana şükret yaşadığına gülmekten katıldı takıldı boğazına kahkahası gülmekten öldü sessizce ölüverdi Tanrı verdi Tanrı aldı ölüverdi yapayalnız üç gün yatak dördüncü gün toprak derdi de üç gün çalınmadı kapısı aranmadı sorulmadı yalan dünyaya gönderdi ki son bir öpücük gülücük ardından kıs kıs yaşarken hiç böyle dolu dolu gülmemişti doyasıya Yüksel Nimet Apel 7/Temmuz/2009/Bodrum |