" sen yine de gülümse "bu şehrin ayak ucuna son tebessümümü gömdüm özlediğinde koklarsın diye yine ölümümü emiyorum habis bu sevdanın kesik göğsünden gözlerinde yağmurlar dinlendiren o adamım ben sen yine de gülümse intihar şiirlerinden kendine pay çıkartma asya ağlamaya mecalim yok saçlarımı okşadığında öleceksin ve sen yüreğimden yığdığım soğuk bir tümülüse gömüleceksin son kurşunu umutlarına sıkan bir çocuğun tedirginliğini nereden bileceksin ? asya, tetik parmağım acıyor kasavet yüklü bulutlarla sevişmeye başlamam, teneşir sıvazlayan gözlerimin elasını bir başına bıraktığın gündü gözyaşlarımdan helallik iste ve unutma, zemheride çırılçıplak yanıyorum ben hâlâ namuslu yağmurlarda ıslanıyorum ben asya ! dünyayı döndüren gözlerini son defa görmeden toprağı öpmeyeceğim gökyüzüne küs, göçmen kuşları gibi kanat çırpmaktayım çaresizliğime ve hâlâ bütün maviliklere küfrederken bir martı umursamazlığında sen mutlu olabilirsin, ben her ihanet darbesiyle düşüyorum yere bilemezsin, öyle çok üşüyorum ki bilmiyorum şimdi günahlarımı da sever misin şeytanı kıskanmadan ? gözyaşlarımı sürgün ettiğin bir yağmur ülkesinde ağlıyorum artık yalancı baharlara sırnaşarak ve boğularak kasavet dolu kadehlerde yine hüzün, yine, sitem uğurluyorum sırtına hasret örttüğüm güvercinlerle kanım hala sımsıcak ve aşk, gümüş sırmalı yanağını okşuyor ayrılığın yaşamaktan vazgeçiren gözlerine yemin olsun ki ---- aras ------- |
ne güzel şiir,hele :
''intihar şiirlerinden kendine pay çıkartma asya
ağlamaya mecalim yok
saçlarımı okşadığında öleceksin
ve sen yüreğimden yığdığım soğuk bir tümülüse gömüleceksin
son kurşunu umutlarına sıkan bir çocuğun tedirginliğini
nereden bileceksin ?
asya, tetik parmağım acıyor '' şiirin bu kısmı kendini defalarca ama defalarca okutabilir hatta olanca mecalsizliğime rağmen gizlice ağlatabilir..