Kurşun Kalemin Vurduğu AdamŞiirin hikayesini görmek için tıklayın Kalem kılıçtan keskindir.
Sen gittin.
Hiçim, Açı’m sana, ’Hiç’sizim. Ne uzaklık bilir gözlerim artık, Ne de kuraklık. / Baştan ayağa bomboşum ben. Ölümün en sıcak yanı, Söndürülmüş her bir sigaranın Derde derman olmayıp, Ardında bıraktığı külleriyim. Son nefes gibiyim sana ben, Mecburi yolculukların dumanı. Ve unutma; İçini ısıtabildiyse, Dünyanı yakması ’hiç’ garip değildir, bir aşkın! / Anlamlı ama harflere sığmayan, Basit kelimelerin en uzunuyum sana ben. / Baş harflerinin, Boş harflerime taç olduğu, Bir ’kalem’de Yakınım sana ben. / Bir kalemde yak’ın! | Emrah Nargöz | 11 Aralık 2012 Salı, 01:01 | |