Çayın Öyküsü
Naz suda ahenk ile harmanlanır çay olur.
Alır gözün pasını ışıl ışıl rengiyle. Bardağın kenarında yeni doğmuş ay olur. Dudağa götürülür bir buse ahengiyle. Buğusunda bin ıtır zamana olur nakış. İncelik ona özgü kahveyi kıskandırır. İçimizi ısıtan billur gizemli bakış. İnce belli içinde efsaneyi andırır. Leyla’nın ikliminden yadigardır nefesi. Demlik ile semaver rüyasının has kızı. Sükun içinde konuk kadife misal sesi. Efsaneler çağının semasının yıldızı. Suyun hayalindeki gamzesi berrak selen. Anlattığı öyküyü dudak okur bin hazla. Buğusunda ünsiyet rayihası yükselen. Hem dem odur dudakta buğu buğu niyazla. Ankara, 11.12.2012 İ.K |