Olmasa Yokluğun
ölüm sessizliğinde şimdi hayat
kalabalıkların arasında yorgun gülüşleri saklar mekân binlerce şiir düşer lisana, tam da kaleme sükût konmuşken yanlış hisler, yanlış zaman sıcak bir bardak çay gibi içimi ısıtacak düşler kurarım demli hayallerimde uykularım kaçar hep seni kovalarım uzatsam ellerimi tutacak kadar yakın olurdun bazen şımarırdım bakışının karası düşünce gözbebeğime utangaçlık düşerdi gamzelerime pembe pembe ben göremezdim suretimi sen söylerdin dudaklarından dökülürdü makamından güzel şarkılar kulaklarım çınlıyor yine tınısı sesine ait bir melodiyle yükseliyor aşk haydi söyle bir nefes olsun, ihtimal ki şifa olur ruhuma okşar yanaklarımı ılık nefesinden maşallah tutuşur temaşa ederken bakışlar afaka bir cemre düşer şifa niyetine ısınır mavi, yükselir ateş, göğün göğsüne sarıp sarmalar böyle uçuk kaçık düşler benliğimi olmasa yokluğun.... ölüm sessizliğinde şimdi hayat kalabalıkların arasında yorgun düşleri saklar mekân binlerce şiir düşer lisana, tam da kaleme sukût konmuşken yanlış hisler yanlış zaman |