öz(r)üm O'nadır..
şeytanın peygambere açıldığı gibi
açılmak istiyorum bugün şimdi anlatayım sana kendimi ukala benim ismimin baş harfi olur Velet benim babamın babasıdır talebesiyim ben bütün eleştirilerin soysuzuyum sonu olmayan dünyanın kalfasıyım ismini değiştirmeye meğilli (g)azabın ve bana teselli veren ustanın çırağıyım içilen sigaranın dumanıyım tasalı yaraların yarasasıyım aşırılığa kaçmış yobazım ve ardından lanetlenmişim yüreği pır pır eden sevdanın kölesiyim yüreksiziyim laf atan kendini bilmezlerin sürüsü olmayan koyunların çobanıyım duvar yüklü çarenin çaresiyim yarınlara aldanıp da aldanan adanmışım dağınık ordunun komutanıyım keçileri kaçırmış deliyim sonrada trenle kaçırılmışım.. dibinde bir karış mermi kokan intihar yolcusu değilm duvarda işlenmiş kafesin kanadıyım cesurlukla rahmeti kıyaslarken rahmeti seçen korkağım düşmanımı buğz edemiyenim iliğinde tırs birikmiş ırz/sızım sivri dilliyim gerçeklerle rüyaları karıştırıp yazarken kalp kıranım lağam çukuruna kendi kendini atanım ve arkasından ’yuno bı berfé ra çu’ ağıtını isteyenim büken kıran vuran sonra da öyle bırakan duygusuz bir hayvanım tevekkülü bilmeden tefekküre dalan ahmak.. her neysem de öz(r)üm O’nadır... yunus tapancı... |