139/4
beylik közlerin arkasından cömertsin dün
saçlarında bir ömür tutan sözlerin yıkanmamış benim karanlık saniyelim gibi dinçliğin dimağında savrulur kelimelerin alnından öpmüşsün inceliğin bir o kadar katmerlisin yüreğimde cok mu üşüyorsun çelişkili iradelere? şey/tan verir günışığı vesveselerini bilirim us /lanmanın ne kadar anlamlı olduğunu bilmem ki ne diyeyim tavuğum olmadı ki vereyim kaz desen sürüsüyle var iki insanın birbirini anlaması imkansızdır derdi SİBEL sonra puan verdi bana ders arasında ehline vermezsen işi işten kaçar benim gibi tembeller aldığım puanı söylesem fizik dersinden gülersin israil’ kokan ağzımdan Afrikalı çocuğu düşünerek şemsiyemi açmadım dönüşte 139/4... yüzün gülüp kalbin gülemiyorsa yadırgama beni.. yunus tapancı.. |